Indringend verhaal bij 75 jaar bevrijding

Met ‘’Ik huil mijn vaders tranen’’ van auteur Martine Faber brengt het Middelburgs Theater een indringende eenakter over twee vrouwen uit de naoorlogse generatie. Dochters van vaders die een geschiedenis in de oorlog hebben. De vrouwen kampen nog bijna dagelijks met de gevolgen van de oorlog. Dan gaat het over schuld, schaamte, maar ook over onvoorwaardelijke liefde voor een vader.
In twee paralelle monologen voelen we hun emotie/frustratie.

THEATERVIRUS IN DE WEI
Het leek zo mooi. Een theaterstuk over twee vrouwen van de naoorlogse generatie. Dat zouden we eind april spelen. Vlak voor de dodenherdenking. Totdat alles op slot ging. Alles? Nee, niet alles. Want er is zoiets als het theatervirus. Sterker dan al het andere. Dat leidde tot dit stukje minitheater van Simone Adriaanse en Larissa de Keijzer. Coronaproof geregistreerd op de Cleene Hooge bij Middelburg. Theater omdat het kan. Kijk en laat je ontroeren.

Op 4 mei is het dodenherdenking en op 5 mei viert Nederland 75 jaar bevrijding. In deze eenakter (ong. 25 minuten) wordt stil gestaan bij de gevolgen van de oorlog in de volgende generatie. Het is een universeel verhaal omdat oorlogen - helaas - van alle tijden zijn.

Over mogelijk andere speeldata houden we u op de hoogte via mail, facebook en hier op onze website: www.middelburgsminitheater.nl

Spelers: Simone Adriaanse en Larissa de Keijzer
Regie: Koen Mijnheer